روغن‌های موتور دریایی

⚙️ترکیب و ویژگی ها

– پایه: معدنی (گروه I و II)، سنتزی (PAO، استرها، گروه IV و V)، یا ترکیبی.
– افزودنی‌ها: ضدخوردگی (برای محیط شور)، ضداکسیداسیون، دترجنت‌ها (برای کاهش رسوبات)، و افزودنی‌های قلیایی (TBN: Total Base Number، معمولاً 20-70 برای خنثی‌سازی اسیدهای ناشی از احتراق).
– ویسکوزیته: معمولاً SAE 30 یا 40 برای موتورهای دو و چهارزمانه، با ویسکوزیته kinematic در 100°C بین 9 تا 15 cSt.
– ویژگی‌های فنی: مقاومت در برابر برش (shear stability)، پایداری در برابر دماهای بالا (تا 220°C)، و محافظت در برابر خوردگی ناشی از آب دریا و سوخت‌های با گوگرد بالا (تا 0.5% مطابق IMO 2020).
– استانداردها: NMMA FC-W برای موتورهای چهارزمانه، TC-W3 برای دوزمانه، و API CF/CI-4 برای موتورهای دیزلی.

– موتورهای اصلی و کمکی کشتی‌ها: روانکاری موتورهای دیزلی دو و چهارزمانه در کشتی‌های باری، مسافری، و ماهیگیری.
– قایق‌های تفریحی: موتورهای اوت‌بورد و این‌بورد (outboard/inboard) که نیاز به روغن‌های مقاوم در برابر رطوبت دارند.
– تجهیزات فراساحلی: موتورهای دیزلی در سکوهای نفتی و گازی.

– مزایا: کاهش سایش پیستون‌ها و سیلندرها، محافظت در برابر زنگ‌زدگی، و افزایش کارایی موتور در شرایط مرطوب و شور.
– محدودیت‌ها: روغن‌های معدنی در دماهای شدید اکسید می‌شوند؛ روغن‌های سنتزی گران‌تر هستند.